336 | Leven als een vreemdeling vanwege Christus’ offer

Vorming voor elke dag

Hiermee is de positie van de vreemdeling op aarde getekend. In zichzelf een ruïne, het wordt nooit wat. In Christus een hemeling, heilig en rechtvaardig. Dit bewustzijn zet een pelgrim aan tot een heilig leven. Zij zijn immers niet door hun eigen daden verlost, maar door het bloed van het Lam.

Heilig

Petrus roept in 1 Petrus 1: 13-16 christenen op tot een heilig leven. ‘Wees heilig, want Ik ben heilig.’ Leef niet meer het oude leven van vroeger, maar wordt heilig zoals de Heere heilig is. In de verzen 17-21 werkt hij nader uit waarom heiligheid gevraagd wordt en waaruit deze heiliging opkomt.

Allereerst plaatst hij zijn tijdgenoten voor de troon van de Vader, die rechtvaardig oordeelt (17). Jezus zelf leerde zijn discipelen de Heere aanroepen als ‘onze Vader die in de hemelen zijt’. Er is in de verhouding van God tot mens sprake van een gezagsrelatie. God is alomtegenwoordig, almachtig, heilig. Hoewel er sprake is van nabijheid, is er ook sprake van afstand. Toch laat de Heere zich Vader noemen.

Alle mensen worden geoordeeld. Niemand zal ontbreken. ‘Ik zag de doden klein en groot…’ Daarbij is het van twee, één. Of we zijn een van God vervreemde wereldling, dit kan zowel kerkelijk als onkerkelijk. Of we zijn een van de wereld vervreemde vreemdeling.

Hoge prijs

Petrus maakt vervolgens in 1 Petr. 1: 18 en 19 een forse tegenstelling. Die heilige levenswandel, die men voor het aangezicht van God dient vorm te geven, komt niet op uit slaafse dwang. Nee, die komt volgens Petrus op vanuit een andere bron. Namelijk het besef wat de verlossing door Christus gekost heeft. Bij wie dat werkelijk doordringt, wordt een diep verlangen geboren om heilig te leven. Ontvangen genade roept een leven in dankbaarheid op. ‘Wetende dat gij niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost zijt uit uw ijdele wandel, die u van de vaderen overgeleverd is. Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam.’

Paulus zet het vergankelijke, dat wat voorbijgaat, ten opzichte van het offer van Christus. Hier op aarde is voor geld en goud veel te koop. Wij kunnen hier vrijwel alles maken of breken met geld. Wil je dat een vastgelopen situatie weer gaat stromen, pomp er goud in. Dat geldt echter niet voor verlossing en navolging. Vreemdelingen zijn niet met goud gekocht, maar met bloed. Niet met vergankelijke middelen, maar tegen de prijs van Christus offer. Hier raakt de hemel de aarde.

Bloed

Het lam, het meest weerloze dier. Daardoor wilde de Heere Jezus uitgebeeld worden. Hij, de almachtige, alomtegenwoordige, heilige God. Hij die de volken zal wegwerpen als pottenbakkersvaatwerk (Ps. 2). Hij nam in Christus de gestalte aan van een Lam. Hij liet zich slachten als een lam. Opdat door de dood van Eén, velen behouden zouden worden.

De kern van de verzoening vormt de offerdood van Christus, in de plaats van zondaren. De bloedstorting was een zichtbare uitbeelding van Zijn leven dat werd uitgestort in een offer. Zonder bloedstorting geen vergeving (Hebr. 9: 22). Er is bloed gestort tot vergeving van de zonden. Niet het bloed van een mens, niet het bloed van een dier, maar het bloed van Jezus Christus. De eniggeboren Zoon van de Vader. Zo worden wereldlingen, vreemdelingen.

Navolging

Petrus plaatst de oproep tot heiliging in lijn met het offer van Christus. Als dat de prijs was, zou navolging dan niet tot elke prijs heilige navolging moeten zijn? De Heilige Geest doet op Christus zien, plant in Christus in; en leert vanuit Christus leven.

Rechtvaardiging en heiliging komen op vanuit het offer van Christus. Hij is de ‘vaste Rots van het behoud’. Waar het bloed door dit Lam gestort, voor zondaren de bron van het leven wordt.