36. Verschillen tussen producten

Alfred in Chili

Het immigreren in een ander land gaan meestal niet over de grote dingen, maar juist over de kleine dingen. Bijvoorbeeld over eten en de supermarkt: kun je in Chili ook kopen wat je in Nederland altijd koopt en eet of drinkt? Een kort overzicht van mijn lotgevallen bij de wekelijkse inkopen. Ergernis nummer 1: alles is hier hartstikke zoet, zoeter dan zoet. Een pak of bak met normale yoghurt is bijna nergens te krijgen, het is allemaal vruchtenyoghurt met allerlei probiotica en andere ongein. Maar ook de gewone yoghurt is gezoet en de light yoghurt heeft al net zoveel zoetstof. Het vruchtensap kun je hier als ranja gebruiken: 10% sap en 90% water, dan is het prima drinkbaar. Erg onhandig allemaal, want suiker of zoetstof toevoegen kan altijd, maar eruit halen lukt natuurlijk niet. Voor het brood heb je hier twee keuzes: versgebakken witbrood wat lekker is, maar redelijk ongezond en na een dag keihard, of voorverpakt brood wat twee week goed blijft... met vanzelfsprekend veel suiker. Als je familie dan een bakkerswinkel met overheerlijk brood heeft in Nederland, is het hier even aanpassen. Het is niet allemaal kommer en kwel. Groente en fruit zijn hebben hier bijvoorbeeld veel meer smaak dan in Nederland. Je moet alleen wel even je recepten wat aanpassen, want de meeste groente is hier ook veel groter: in één Chileense ui passen wel drie Nederlandse. En je hebt hier gewoon meer keuze, inclusief hele bijzondere varianten als zwarte maïs. De boerenkool en andijvie moet je dan wel weer met een lampje zoeken, maar goed. Ook het vlees is gewoon lekkerder. Maar het is wel behoorlijk zoeken, want alle namen en "cuts" zijn anders dan in Nederland. En dan liggen hier ook nog eens stukken vlees uit Chili, Argentinië, Brazilië en de VS door elkaar, allemaal met eigen namen. Dat is dus even studeren. Maar er liggen wel pareltjes tussen. Ik beveel de "entraña", in Nederland te vinden als "longhaas", van harte aan! Ook qua drinken is het even wennen. Het meest lullige verschil: water zónder prik zit hier in flessen met een rode dop, het water mét prik in de flessen met blauwe dop. Bijna iedere Nederlander heeft hier dus al eens met een zeiknat shirt gestaan, omdat ie verrast werd door een spuitend waterflesje. En daarnaast mis je uit nostalgische overwegingen natuurlijk het krat bier. Hier komt het bier vooral in blik. Het is wel makkelijk dat je overal het bier gekoeld kunt kopen, zodat je thuis meteen kunt beginnen met drinken. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.