40. Bisschoppen, presidenten en wegenbelasting

Alfred in Chili

Deze week was de week van bisschoppen, presidenten en wegenbelasting. Eigenlijk allemaal verhalen met een langere historie. Allereerst de bisschoppen: die liggen nog steeds onder vuur omdat ze misbruikgevallen in de katholieke kerk onder het tapijt zouden hebben geveegd. Dit keer was het verhaal nog wat vreemder: het ging om een priester die een 40-jarige man zou hebben gedrogeerd en verkracht in de belangrijkste kathedraal van Chili. De man heeft dit toen bij de biecht verteld aan Ricardo Ezzati, tot zeer recent de aartsbisschop van Santiago. Ezzati reageerde hierop door de man te vragen vooral te bidden voor de priester, heeft hem 30.000 pesos (40 euro) gegeven en gevraagd verder zijn mond erover te houden. Bij het onderzoek naar dit geval beriep Ezzati zich vervolgens op zijn zwijgrecht. Het zal jullie niet verbazen dat de positie van de beste man volstrekt onhoudbaar werd, hij is dus ook ontslagen en vervangen door Aós Braco. Helaas duiken er ook meteen weer beschuldigen op over deze man, dus deze toestanden zijn nog lang niet ten einde. Iedereen hier is er ontzettend klaar mee, zelfs priesters: een groot aantal begon zondag de mis met het voorlezen van een brief, waarin stond dat zij hopen dat alle misdragingen worden opgespoord en zo streng mogelijk gestraft worden, omdat ze zich kapot schamen. Prachtig statement! Ook de presidenten van Zuid-Amerika waren in het nieuws: gezien de toestanden in Venezuela, lid van de UnaSur (zeg maar de Zuid-Amerikaanse EU), hebben de andere presidenten nu bedacht om dan maar een nieuw clubje te beginnen waar Venezuela niet inzit: De ProSur. deze week werden in Chili de papieren getekend. Nu zijn alle presidenten hier momenteel wat rechtse jongens, maar de Braziliaan Bolsonaro is toch wel de sterspeler van het gezelschap. Hij knoopte er ook meteen een staatsbezoekje aan Chili aan vast, hoewel het gebruikelijk is dat hij eerst naar Argentinië gaat. "Op z'n Trumps" gaat hij dus meteen als een olifant door de porseleinkast en staan de verhoudingen hier meteen verder op scherp. Gezellig! En dan de wegenbelasting: de zomervakantie is net voorbij, bij veel Chilenen is de portemonnee leeg en nu zitten we in de gevreesde maand maart: het is betalen geblazen! Eerst en vooral de schoolkosten: niet alleen het zeer hoge schoolgeld moet nu betaald worden, maar ook de schooluniformen en zelfs hele pakketten met schriften, pennen etc. En daarbij komt dan nog de wegenbelasting, die hier ook jaarlijks betaald wordt. Je krijgt je "rijvergunning" bovendien pas als alle openstaande boetes betaald zijn en de APK geldig is. Wie niet helemaal bij was heeft dus met wegenbelasting, boetes en reparaties een beste kostenpost deze maand. Overigens mag je de wegenbelasting hier bij iedere gemeente betalen, dat hoeft niet in je eigen gemeente. En aangezien het de grootste bron van inkomsten is voor gemeenten, proberen ze je deze maand allemaal te verleiden om de zaken bij hen te regelen. Dat kan makkelijk bij een kraampje langs de weg, soms zelfs middenin de nacht, alles voor de klant! Na deze maand is dat helaas weer over en mag je voor je ID-kaart gewoon weer op kantooruren in de rij gaan staan. We genieten er dus nog maar even van! Op de radio bij BNNVARA GAAN! mocht ik er meer over vertellen.