کلاکت 5- Birdman

کلاکت_متافور kelaket_metaphor

فیلم‌های چند لایه‌ایی همانند«بردمن» خارج از موضوع سینما و ابزار تصویر، به معانی و مفاهیمی دست می‌اندازند که نپرداختن به آن مضامین، کلیت فیلم را ادا نمی‌کند. در این اپیزود از پادکست ِ کلاکت- متافور ، آرش ثابتی و محسن حسینی در این‌باره حرف می‌زنند که چگونه لایه‌های فلسفی و آرایه‌های ادبی ِ نهفته در این فیلم، لذت دیدنش را برای‌شان چندبرابر کرده است. رخدادنگاری این اپیزود 1. معرفی عوامل سازنده‌ی فیلم "بردمن" (00:40) 2. داستان فیلم (01:38) 3. شعری از ریمِند کاروِر (05:04) 4. صدای آلخاندرو گونزالز اینیاریتو (کارگردان فیلم) وقتی درباره‌ی شعر ریمِند کاروِر حرف می‌زند (05:34) 5. چرا آرش ثابتی از دیدن این فیلم لذت می‌برد: تم فلسفی فیلم (اگزیستانسیالیسم) (06:45) 6. آرش ثابتی درباره‌ی فلسفه‌ی "اگزیستانسیالیسم"، مفهوم "آزادی" و سارن کی‌یِرکِگارد (فیلسوف دانمارکی) حرف می‌زند (10:25) 7. چرا محسن حسینی از دیدن این فیلم لذت می‌برد: شهرت و علاقه‌‌مندی به شهرت (14:10) 8. محسن حسینی: چطور کارمان به این‌جا رسید؟ (16:10) 9. آرش ثابتی: تفاوت مفهموم "ترس" و "اضطراب" و اهمیت آن‌ها در فلسفه‌ی "اگزیستانسیالیسم" (18:50) 10. محسن حسینی: ستایش مرگ (23:36) 11. آرش ثابتی: بازی ِ truth or dare (حقیقت یا شهامت) و رابطه‌ی آن با دو کاراکتر اصلی فیلم (29:00) 12. محسن حسینی: موسیقی اضطراب‌آمیز ِ جاری در فیلم، تقابل "واقعیت" و "درون" (33:40) 13. آرش ثابتی: ego یا همان "فراخود"، ریشه‌ی "اضطراب" در گذشته‌ی گناه‌آلود انسان (38:20) 14. جمع‌بندی: مرگ و رهایی، فضیلت غیرمنتظره‌ای از جهل(43:32)